Kiloknaller - over interviewtraining voor wetenschappers
Bepaal vooraf wat je wilt zeggen - en zeg het dan ook.
Tekst: Hanne Obbink
(...) Elders in het NWO-gebouw zweten onderzoekers intussen op hun omgang met de media. Met behulp van acteurs wordt een gesprekje geoefend voor een ‘blokje actuele wetenschap in een licht informatief radioprogramma’. Dat gaat lang niet altijd meteen goed. ‘Waarom gebruik je woorden als humaan, artificieel en data als je het ook over menselijk, kunstmatig en gegevens kunt hebben?’ vraagt mediatrainster Jeanine de Bruin aan een neurowetenschapster die net een verder vrij toegankelijke uiteenzetting heeft gegeven over haar onderzoeksterrein, doofheid. Diezelfde onderzoekster wil graag het belang van onderzoek met proefdieren voor het voetlicht brengen en opent haar radio-interview daarom meteen frontaal de aanval op de Stichting Proefdiervrij. ‘Hypocriet’, noemt ze die, want maakt niet bijna iedereen gebruik van medicijnen die op proefdieren zijn getest? En hoeveel donateurs van die stichting kopen intussen hun vlees toch bij de ‘Kiloknaller’?
Die aanval blijkt averechts te werken: het interview ontaardt al snel in een soort discussie. Pas in de evaluatie vertelt de onderzoekster dat ze zelf ook heel lang elke keer heeft moeten huilen als ze ‘haar’ muizen moest afmaken. En waarom in vredesnaam heeft ze het niet gehad over de ernst van doofheid en het belang van kennis daarover? Ze krijgt een herkansing: het interview wordt nog eens overgedaan. En – o wonder – nu blijkt het interview opeens gewoon over haar onderzoek te gaan.
‘Bepaal vooraf wat je wilt zeggen’, is één van de eerste adviezen die de deelnemers aan de workshops achteraf uit hun oefeningen distilleren. ‘En zeg dat dan ook,’ voegt De Bruin daar meteen aan toe – want maar al te vaak wachtten de deelnemers aan de training braaf tot de interviewster het onderwerp aansneed waarover zij het hadden willen hebben. ‘Neem de regie in handen.’ Bijna tot zijn eigen verbazing stelt een van de deelnemers tenslotte vast dat ‘een radio-interview best leuk kan zijn’.
Fragment uit het artikel: Jonge onderzoekers de diepte in (pag. 22-23)
Uit: Hypothese. NWO-blad voor de wetenschap, Nummer 4 Jaargang 12 (september 2005)
(Voor informatie over training Laat je niet provoceren kijk je bij de sectie Trainingen elders op deze site.)
Tekst: Hanne Obbink
(...) Elders in het NWO-gebouw zweten onderzoekers intussen op hun omgang met de media. Met behulp van acteurs wordt een gesprekje geoefend voor een ‘blokje actuele wetenschap in een licht informatief radioprogramma’. Dat gaat lang niet altijd meteen goed. ‘Waarom gebruik je woorden als humaan, artificieel en data als je het ook over menselijk, kunstmatig en gegevens kunt hebben?’ vraagt mediatrainster Jeanine de Bruin aan een neurowetenschapster die net een verder vrij toegankelijke uiteenzetting heeft gegeven over haar onderzoeksterrein, doofheid. Diezelfde onderzoekster wil graag het belang van onderzoek met proefdieren voor het voetlicht brengen en opent haar radio-interview daarom meteen frontaal de aanval op de Stichting Proefdiervrij. ‘Hypocriet’, noemt ze die, want maakt niet bijna iedereen gebruik van medicijnen die op proefdieren zijn getest? En hoeveel donateurs van die stichting kopen intussen hun vlees toch bij de ‘Kiloknaller’?
Die aanval blijkt averechts te werken: het interview ontaardt al snel in een soort discussie. Pas in de evaluatie vertelt de onderzoekster dat ze zelf ook heel lang elke keer heeft moeten huilen als ze ‘haar’ muizen moest afmaken. En waarom in vredesnaam heeft ze het niet gehad over de ernst van doofheid en het belang van kennis daarover? Ze krijgt een herkansing: het interview wordt nog eens overgedaan. En – o wonder – nu blijkt het interview opeens gewoon over haar onderzoek te gaan.
‘Bepaal vooraf wat je wilt zeggen’, is één van de eerste adviezen die de deelnemers aan de workshops achteraf uit hun oefeningen distilleren. ‘En zeg dat dan ook,’ voegt De Bruin daar meteen aan toe – want maar al te vaak wachtten de deelnemers aan de training braaf tot de interviewster het onderwerp aansneed waarover zij het hadden willen hebben. ‘Neem de regie in handen.’ Bijna tot zijn eigen verbazing stelt een van de deelnemers tenslotte vast dat ‘een radio-interview best leuk kan zijn’.
Fragment uit het artikel: Jonge onderzoekers de diepte in (pag. 22-23)
Uit: Hypothese. NWO-blad voor de wetenschap, Nummer 4 Jaargang 12 (september 2005)
(Voor informatie over training Laat je niet provoceren kijk je bij de sectie Trainingen elders op deze site.)
